z muzą w ogrodze

w okowach lekkich myśli
czułych skojarzeń i nostalgii
leżę na słowach,
które niosą porywiście,
przyrośnięte do rąk wodze
kierują ciało w przestworza, niebieskie marzenia,
na wylot przeszyłem uczucia, stawiam im czoło ponownie
przy kołysance rozważań zamykam się w Sali Ciszy
to sprawia że czuję to dokładniej, że wszystko jest bliżej
każdy element tamtej przeszłości

najdrobniejszą częścią duszy
dotykam twoich słów co płyną finezyjnym prądem
łapię zapach włosów, zastygam, zamarzam gdy nie myślę
wyciszam nastroje względem Ciebie
eleganckim chwytem ogarniam chwile, momenty prawdziwego życia
szczery dialog teraźniejszości, degustacja najwyższej klasy

autor

Xawer

Dodano: 2005-01-02 19:52:50

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie