Muza rozumu - Poezyja
Weno!- tyś siostrą syjamską Poezji,
rozrzucasz myśl ludzką w przestrzeni.
Czasem niedoskonałą brzmisz nutą,
filozofią masz jedną nóżkę podkutą.
Cieszysz radość wzbudzasz też umierasz,
nie papier twój lecz internet - teraz.
Masz w sobie bunt grozę smutek gniew,
malowana słowem niczym anielski śpiew.
Górnolotna jak podniebny lot skowronka,
Zbuntowana pokorna wesoła miłosna,
ułożona w strofach śpisz w książkach.
A gdy komuś inny wynalazek się przyśni,
nadal będziesz wyobraźnią ludzkiej
myśli!
W metaforach przeróżnych się kryjesz...
dopóki dusza gra - serce miarowo bije,
rozum współdziała - Muzo... ty żyjesz!
autor
Tenia
Dodano: 2015-06-18 11:59:16
Ten wiersz przeczytano 1895 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Czasem się w brodzie ukryje,
zagęści się, podszeleści...
Myślisz - umarła, nie żyje,
a ta - brodząc - szuka treści:))
Zdrowie Muzom, muzeom i muzykom - też!!!
Pozdrawiam Teresko:))
refleksyjnie i ciekawie o sztuce tworzenia, pozdrawiam
Pięknie ze świetną refleksją. Pozdrawiam:)
Tak świetna refleksja
pozdrawiam
Pięknie o Wenie:)
Miłego dnia Tereniu:)
Pięknie Teresko:)pozdrawiam
To wszystko czuję podobnie
pozdrawiam
Świetna refleksja dobrze napisana
pozdrawiam
Ładnie to Teresko ujęłaś. Podoba mi się wiersz. Miło
było przeczytać:) Pozdrawiam:)
Ciekawie i trafnie o poezji i natchnieniu. Pozdrawiam
serdecznie.
piękny
dopóki będzie rozum wspierała,
będzie trwała.
Pozdrawiam serdecznie