my

otwieram oczy w ciemne korytarze dłoni
przebiegających etiudami Bacha po klawiaturze
czarno-białe dźwięki malują wargi pragnień
już czas wznieść się o oktawę

rozwidlone drogi wspomnień lecą babim latem
w oddali głosy ptaków egzotycznie niezidentyfikowanych
na podłodze stygną resztki skóry
a zegar cofa wskazówki rozkoszy

dwie podkolanówki w kropki na oparciu krzesła
zagubiły się w ciszy szumiącej oddechem
nie znalazłam słów by opisać Ciebie
ukrytego w moich aksamitach

autor

orion

Dodano: 2005-11-05 22:23:47

Ten wiersz przeczytano 666 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie