A my jacy tacy
Uczuleni na jutro,
zagubieni we wczoraj,
przeżywamy na smutno
w wyobraźni swej tworach,
to co było lub będzie,
a strach oczy wytrzeszcza,
więc żalimy się wszędzie,
że nas los nie dopieszcza.
Łatwo nam się obrażać,
łatwo wszystkim zazdrościć,
zakleszczeni w swym żalu,
nie czujemy miłości,
w którą życie opływa
i nie myśli umierać,
lecz by móc ją przeżywać,
trzeba być tu i teraz.
Od krytyki aż trzeszczy,
więc nie pomyśl kolego,
że o tobie ten wierszyk,
my, to ja i me ego.
Komentarze (22)
Taka już jest natura ludzka. Jak zawsze dobrze
napisane. Pozdrawiam.
Witaj...i jak morgana ,czytam,i pozdrawiam
serdecznie+++
Zapiekli w żalach,obrażeni na cały świat zapominamy o
urodzie zycia.A milosc jest przecież tuz obok nas:)
Dobry wiersz karaciku,pozdrawiam swiatecznie+++
Właśnie tacy jesteśmy
raz gorsi, raz lepsi.
A życie szybko ucieka
jak górska, wartka rzeka,
nie zatrzyma się na brzegu,
wciąż jest w biegu.
Zatrzymaj się na chwile,
przeżyj czas mile
z radością na ramieniu
żyj zgodnie z sumieniem.
Przekaz wiersza skłania do zadumy.
Pozdrawiam :)
Ładny wiersz.Czasami trzeba się komuś wyżalić.Ale
najlepiej żale wrzucać do wierszy i trochę je
zakodować,to takie bezpieczne wyżalanie
się.Pozdrawiam.
Autorze. jesteśmy zagubieni w anonimowej masie ludzi.
To wynik nowego ustroju - kapitalizmu - który nas
dopadł czy chcieliśmy, czy nie. I masz stokrotną rację
pisząc, że nasze lęki , agresja i kłótliwość - a nawet
agresywna krytyka - jest rezultatem naszych przeżyć
nastawionych wyłącznie na własne JA. I nie dziwota.
Boimy się co nam jutro przyniesie w kontekście - jak
mnie postrzega inni. Przeszlość - dlaczego nie
wykorzystałem takiej i nie innej szansy? Stąd gniew na
samego siebie i niezadowolenie ze swoich losów. I
chwała Bogu, że młodsze od nas pokolenie potrafi być
wyłącznie tu i teraz, nie mając bagażu naszych często
powikłanych doświadczeń życiowych. I z tego się
cieszę. Gratulacje za siedem glosek w każdej strofce
i za rymy. A propos krytyki. Wypada obecnie nieco
skrytykować wiersz. Strofeczki są nieco za długie,
mogłyby byc krótsze zwrotki. Z przymróżeniem oka - nie
przejmuj się tym co napisałem jako krytyk z Bożej
łaski. Idę do przodu zgodnie z panującą obecnie modą
na krytykę na Beju...Wiersz zasługuje na uwagę mimo
to. Pozdrawiam serdecznie.
Pozwolę sobie dołączyć wybrane strofy wiersza Adama
Asnyka
Daremne żale próżny trud/bezsilne złorzeczenia/
przeżytych kształtów żaden cud nie wróci do
istnienia..[...]
Świat wam nie odda idąc wstecz.[...]
Trzeba z żywymi naprzód iść/po życie sięgać nowe/a nie
w uwiędłych laurów liść z uporem stroić głowę...
Wy nie cofniecie życia fal/ nic skargi nie pomogą/
bezsilne gniewy/próżny żal/ świat pójdzie swoją drogą.
Pozdrawiam :-)