myśl o przetrwaniu

nigdy nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło...

Gdy smak tęsknoty przeplatasz alkocholem,
bo nadzieja z wiarą odeszły w zapomnienie.
Gdy wszystko pod prąd biegnie,
gdy optymizm znika.
Gdy to wszystko właśnie już Ciebie dotyka.
Wtedy stań i pomyśl, czym byłoby życie.
Gdyby można było przewidzieć przeszkody.
Wtedy nuda i marazm brały by nagrody.
Skoro łep masz twardy, garbowaną skórę.
Podnieś się, wyprostuj i daj życiu w skórę.
Poddać się to słowo dla mnie nie istnieje.
Wolę sczeznąć bez duszy, niźli mieć nadzieję.
Wiara i nadzieja złudne wciąż bywają.
Z bólem się podniosę, opatrzę me rany.
I z głową do góry pójdę gdzie nieznane.
Poddać się i upaść, nie moja to droga.
Garbowana skóra oraz czaszka gruba,
dają mi powody by trwać w mym mniemaniu.
Z trudem idę dalej we własnym przekonaniu.

co nas nie zabije, to może nas wzmocnić ...

autor

miki2611

Napisany: 2016-06-13 Dodano: 2016-06-13 13:07:43

Ten wiersz przeczytano 861 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie