myśli nierealne
A.
***
nie odzyskam tego czasu
gdy pragnienia kładły się
na podłodze
jedno obok drugiego
a cisza na lekarstwo
tylko dozowana
jak woda na pustyni
marzeniami biliśmy się
jak dzieci śnieżkami
w czajniku parzyła się herbata
na stole sernik z rosą
w półuśmiechu czekał
plany jak kolorowe kredki
zamieszkałe we wszystkich
koszykach z wikliny
i pudełkach na strychu
zniknęły bez naszego udziału
tak od niechcenia
jak płoche tęczowe motyle
pustka zagościła
za firankami z muślinu
a papierowe wycinanki
bielą wzorzystą pokryły ściany
i krople marcowego deszczu
stukotem wybijają myśli z głowy
nierealne...
© MaJa
Komentarze (9)
Skłaniasz do przemyśleń. Życie pokazuje nam różne
oblicza, czasami niestety również i to smutne.
Pozdrawiam:)
Witam, piękne, życiowe, napisane ze smakiem, choć i
smutne. "Płoche tęczowe motyle"- pięknie. Czas mija,
pewne rzeczy za nami, ach... Pozdrawiam.
bardzo piękny wiersz, wspaniałe metafory, brawo :-)
nie ty jedna . I co z tym fantem zrobić?
Ładny, chociaż trochę smutny wiersz. Pozdrawiam.
Masz rację, czasu nie odzyskasz, on mija
bezpowrotnie....a to co nam lis niesie, to czasami tak
niechciane, jak te nasze myśli nierealne, czasem tak
zaskakujące...pozdrawiam serdecznie
trzeba umieć zaakceptować to co niesie los
Pozdrawiam:))miłego:))
Z uśmiechem pozdrawiam smutny, ładny wiersz, :))
Niektóre rzeczy minęły bezpowrotnie i niestety trzeba
to przyjąć do wiadomości.