Myśli życia
***
I myśli sobie: czemu tak jest?!
Czemu to on?!
Jakby przez mgłę,
ale widać dobrze.
To szczęścia kres bo:
tak musiało się stać,
to musiało się wydarzyć.
I pada na kolana
jak bezwładna kukła.
I sapie i dysze.
Tak wielka niewiadoma
w głowie mu świta
przez ostatnich kilka myśli życia.
***
autor
violet17
Dodano: 2007-03-15 13:41:22
Ten wiersz przeczytano 474 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.