Na dwoje...

Kimkolwiek jest - taka poetka - z taką wrazliwoscia -
zasluguje na to , abyyc kochaną. - jednak - kocha sie
- takze w niezaleznosci od zaslug... - i takiej
milosci - i kazdej milosci Ci zyczę:)

chyba wszyscy pragniemy miłości,
dużo by pisać jak bardzo jej brak,
pozdrawiam z podziwem :)

Ależ mi się podoba Twoja poezja:)

Ładnie.

Chyba każdy chce.
Bo my sami, dzieci i wnuki to wiele, choć wciąż za
mało do pełni. Chyba.
Pozdrawiam :)

Dobry wiersz, jak zwykle,
sądzę, że każdy pragnie być kochany,
fajna metafora "życie na krzywych nogach".
Miłej niedzieli życzę, Poetce :)

Niezwykły wiersz.

Bardzo ładnie. No i... Każdy chyba pragnie...

Pozdrawiam serdecznie :-)

Piękny wiersz o samotności...
pozdrawiam cieplutko :)

Podoba się.
Dla wyrównania rytmu, pozbycia się częstych "i" może
warto przejść na jednolitą liczbę sylab np. na 8:

Ależ mi się rozjechało
życie, na swych nogach krzywych,
znów nadziei jest za mało
by się pięknem bytu dziwić.

Zgasły kandelabrów blaski
i wybrzmiały szczęścia struny,
założyłam nową maskę
choć zbyt późno, chcę zrozumieć.

Różnoraki czas pokuty,
deszcze, słoty w czterech ścianach,
czas z honoru jest wyzuty,
jednak - pragnę być kochaną...

Ale to tylko msz.
Pozdrawiam niedzielnie.

Podoba mi się w treści i formie.
Zamiast "by się nad pięknem bytu dziwić." czytam sobie

"by pięknem bytu się zadziwić.".
Msz dziwimy się czymś, a nie nad czymś, ale mogę nie
mieć racji.
Miłej niedzieli sael:)