[Na końcu...]

Na końcu ulicy szepczą nagie cienie
Koniec ulicy końcem mego świata
Noc i deszcz, przygasa spojrzenie
Przekrwionych oczu pijanego kata

Na końcu ulicy rozkwitają paranoje
Nowe pędy wypuszczają złudzenia
Na końcu ulicy jak flaga łopoczą
Strzępy słów wyciętych z kamienia

Kawałki szkła trzeszczą pod butami
Pulsują światłem poobijane dłonie
Na końcu ulicy poczekam cierpliwie
Aż wszystko to piekło pochłonie

autor

Bohun

Dodano: 2007-01-03 02:47:20

Ten wiersz przeczytano 484 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie