Na pamięć
to wciąż nie pora by cię żegnać
oczy zamknąć i odejść w niepamięć
tyle czułych słów nie padło jeszcze
szeptem łez uderzających w kamień
przykryć próbuję zmieszanie i troskę
wspomnieniem głosu serce sobie pieszczę
dlaczego tak nagle przedwiośniem mnie
zbudziłaś
zmarzniętą jeszcze duszę otuliłaś
płaszczem
zakwitłaś jak kwiaty rozkwitają wiosną
przyniosłaś mi światło i garść drobnych
życzeń
z różanych ust padło najmilsze wyznanie
twoje imię - znam sercem na pamięć
Komentarze (20)
Bardzo poetycko o rozstaniu,
które nigdy, msz nie jest łatwe.
Pozdrawiam, życząc miłego wieczoru :)
Wiersz może mieć wielu adresatów, ale przesłanie jest
jedno - miłość.
Pozdrawiam wiosennie :):)
Śliczny wiersz...
Przyznam że to bardzo kobiece. Ale pozwól że przy tym
cieple i ja się ogrzeję. Pozdrawiam z uśmiechem:
Pięknie.
Pozdrawiam
Sorki (pisany tęsknotą) miało być
:))
Witaj
W moim rozumieniu to wiersz podany tęsknotą.
Pozdrawiam serdecznie.
;)
Ktos, kto prawdziwie rozswietla dni, nigdy nie
odchodzi...
Pozdrawiam
Urocze optymistyczne wersy o miłości :) Pozdrawiam
ciepło :)
"Przyniosłaś mi światło" mam nadzieję, ze to światło
zostanie z Panią już na zawsze :) Pozdrawiam
serdecznie +++
z wielką przyjemnością ... czytałam
Pięknie piszesz. Z przyjemnością przeczytałam Twój
wiersz :) Pozdrawiam
Przepiękny wiersz!
Przepiękny wiersz,
puenta- cudeńko,
pozdrawiam serdecznie:)
Wersy zachwycają.. Pozdrawiam :)