Na podwórku i nie tylko

W przydomowym ogródku falowały kwitnące lilie - białe, żółte i fioletowe, z każdym podmuchem wiatru wydawały się bardziej kolorowe. Tuż za ogrodzeniem wiła się ścieżka. Po obu jej stronach rosły kępy polnych kwiatów, mieniąc się dziesiątkami najrozmaitszych barw w leniwym południowym skwarze. Ścieżka prowadziła na dość rozległe podwórko, na którym przechadzały się z dumą dwa okazałe bażanty. Śnieżnobiałymi kołnierzami i nierównym chodem przypominały trochę młode pensjonarki. W trawie grzebały brązowe i białe kury, szukające czegoś do zjedzenia. Trzy inne karmazynki, dreptały tuż obok i wydziobywały owady, które udawało im się znaleźć.
Z boku, z zainteresowaniem przyglądał im się duży pręgowany kot, siedzący pod furtką prowadzącą do ogrodu warzywnego, a jego z kolei, obserwowały dwie sroki przechadzające się po wysypanej żwirem drodze, tuż za ogrodzeniem. Panował spokój i duchota; nawet Burkowi odechciało się szczekania. Przestały szeleścić drzewa. Ich liściaste wierzchołki trwały bez ruchu. Rodzina jaskółek, pozbawiona ochoty do świergotania, szukała schronienia przed upałem pod okapem gospodarczego dachu. Niespiesznie przeleciał w kierunku pobliskiego lasu mały ptaszek z czerwonym brzuszkiem i gałązką w dzióbku. Nad dach stodoły wzbiło się stado szpaków i zniknęło gdzieś w oddali. Za ogrodem warzywnym rozciągał się pas złocistego rzepaku, ciągnący się w kierunku łąki. Rozległa zielona przestrzeń przetykana makami, złocieniami i jaskrami połyskiwała w słońcu. W panującej dookoła ciszy słychać było szelest trawy, w której intensywnie brzęczały tysiące kryjących się w niej owadów. W pewnej chwili nad oazą spokoju na niebie rozpostarł się wachlarz plamistych chmur zapowiadający burzę.
c.d. nastąpi
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2015-07-20 Dodano: 2015-07-27 15:22:22

Ten wiersz przeczytano 1278 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie