na pohybel
Kiedyś ktoś powiedział mi
- jak mam patrzeć przez witraż dni?
stoję znowu sam pod opoką chwil
wszystkie rzeczy które znam znikają
gdzieś
krawędź coraz bliżej mego buta trwa-
Nie ma odpowiedzi po dzisiejszy dzień
Patrzyłem nie ruchomy jak oceanu wrak
Myśląc ile we śnie przetrwamy – grat
Teraz wiem…
Dziękuję za podejmowanie prób zrozumienia
wierszy, wierszyków, wierszoklectwa wiadomo
nie każdemu się uda ale mimo to zachęcam i
pozdrawiam wszystkich tych którzy czytaj i
coś wynoszą z przeczytanego „wycinka
życia” gdyż każdy wiersz takim
skrawkiem jest
Komentarze (4)
niełatwo znaleźć odpowiedź na wszystkie pytania...może
Nowy Rok przyniesie kolejne rozwiązania :)
wiersz bardzo ciekawy i godny
zastanowienia..pozdrawiam noworocznie
Spoko,u mnie tez;)
W pierwszym wersie usun "mi"; w czwartym " gdzieś";
"krawędź coraz bliżej mego buta trwa-" Moze lepiej
:krawędź mego buta coraz bliżej ...nie rozumiem tego
"trwa"."oceanu wrak " ?
Wiersz godny przeczytania. Z przyjemnoscia zostawiam
moj glos :)