na próżno
składam pojedyncze słowa w logiczne
zdania
kolejność odwrotna do celu który
zmierzam
przede mną pusta kartka wymazuje wczorajsze
dni-miliardy
wysłuchaj proszę utworu
który szepczą poranne ptaki
gdy niebo kwitnie uśmiechem niewinnego
dziecka
usiądź tak blisko
by promienie słońca łączyły papilary
naszych dłoni
w cieniu rozkoszy skrzyżujmy ostatnie
pocałunki
zranionych ust
niech odpłyną w nieznane krople
zrodzonych
w samotności łez bezproduktywnych wyznań
a kiedy trawa zazieleni się
nadzieją samoistnych spojrzeń
zakończmy niespełnione obietnice
autor
saviolka
Dodano: 2009-10-24 18:45:51
Ten wiersz przeczytano 505 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
"...a kiedy trawa zazieleni się
nadzieją samoistnych spojrzeń
zakończmy niespełnione obietnice"
uda się? wiersz zamysł dobry,przyszłość od dwojga
zależy+
...coś się kończy? nie szkodzi...jest nadzieja że
jutro będzie lepsze :)
Pierwsze pocałunki są niezapomniane i cudowne, ale
ostatnie nie dają rozkoszy. Coś się kończy...
Piekny wiersz! Gratulję! Ode mnie +! L.