Na uspokojenie
Gdy czuję się smutna,
to tworzę ogród w wyobraźni.
Wszystko, co tam jest uspokaja,
nie drażni.
Panuje atmosfera radości
i beztroski.
Sceneria ogrodu, to morze
różnobarwnych kwiatów
i zieleni.
Tu w diamentową rosę łzy
się zmieniają.
Oczy odzyskują blask radości.
Serce jest pełne czułości.
Wszystko sprawia odprężenie,
pogody ducha odrodzenie.
Miłość i życzliwość znajdują
miejsce w duszy.
autor
@Krystek
Dodano: 2024-02-22 08:16:21
Ten wiersz przeczytano 458 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Zaskakujesz mnie Krysiu Ty smutna? Jak to możliwe? Ty
która ma tyle przepisów na szczęście? O lepiej by
brzmiało tak. Jeżeli ktoś z was jest smutny bo
ochlapał go samochód albo zepsuła się zmywarka a
akurat nie ma pieniędzy na naprawę to wtedy wyobraźcie
sobie... I wtedy byłoby super. Pozdrawiam z
uśmiechem:))
za Annną2 - jestem na TAK Krysiu
Piękny wiersz
Proszę się nie smucić
Ładny wiersz:) Miłość i życzliwość znajdują
miejsce w duszy.
I tego warto się trzymać
To prawda natura na smutek najlepsza. Nieważne czy
prawdziwa czy w wyobraźni.
Uciekanie w marzenia to zawsze jakiś sposób...
Pozdrawiam :)
Każdy ma swój sposób na smutek, byle pomagał i
poprawiał nastrój :)
Pozdrawiam Krysteczku :* i życzę miłego czwartku :)
Ja chyba jestem przyziemna.
Pozdrawiam.
Myślenie, wyobraźnia mogą uspokajać, ale też podnosić
ciśnienie. Pozdrawiam i udanego, spokojnego dnia.
Można i tak.
Pozdrawiam :)