Na zawsze...

Przychodzimy na ten świat nie wiedząc kiedy odejdziemy, ale niektórzy odchodzą z niego przedwcześnie...

Ona niczym anioł,
Piękna i młoda,
On tak jak statek,
Który sztormom się nie da,
Wpatrzeni w siebie,
Wśród promieni słońca,
Przysięgli sobie miłość,
Do samego końca,

Z dłońmi splecionymi,
W miłosnym uchwycie,
Snuli sielankowe,
Plany na życie,
On czule szeptał,
Na ucho jej imię,
Ona wierzyła,
Że ich miłość nie zginie,

Nagle zza zakrętu,
Ktoś spiesznie wyjechał,
Przed siebie nie patrząc,
Na chodnik najechał,
Sielankę i ciszę,
Pisk opon i krzyk rozwiał,
Niebo posmutniało,
Nastała ciemność...

Teraz na wieki,
Wśród wiecznych włości,
Trwają na wieki,
W swojej miłości,
Wiatr chłodny czasami,
Zapowie wiersz miły,
Otulając łagodnie,
Dwie kamienne mogiły,

Czasami ktoś przejdzie,
Słoną łzę uroni,
Może pomyśli, czemu tak się stało,
Dlaczego oni,

Światełko zapłonie,
Na szarej mogile,
Rozświetlając im drogę,
Ożywiając dawne chwile...

autor

Moira

Napisany: 2006-10-30 Dodano: 2006-10-31 17:37:02

Ten wiersz przeczytano 677 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie