Nad jeziorem

Fragment utworu "Nad jeziorem"

... Zniknęła kochanka gdzieś za drzewami
On został sam na brzegu jeziora.
Przed chwilą szczęśliwy, zalewa się łzami,
Lecz szybko ma skończyć się straszna niedola.

„O losie okrutny – woła rzewliwie –
Dlaczego jedyną miłość zabierasz?
Twoje wyroki tak niesprawiedliwe,
Przez ciebie ma dusza teraz umiera”.

Księżycu srebrzysty, świadku pamięci,
Ty ujrzysz dramat w mazurskiej krainie,
Ludzie nie widzą, sobą zajęci,
Jak chłopak płacze po swojej dziewczynie.

Jak wchodzi do wody – jezioro mu sprzyja,
Okrywa lekkimi falami.
Ostatnia godzina chłopca wybija,
Już nie ma go. Nie ma go z nami.

Od tej tragedii kolejny rok mija,
A świerszcz nadal melodię swą gra.
Księżyc tak samo się w wodzie odbija,
A nad jeziorem tym mgła.

Z tomiku: "W ramionach samotności"

autor

Paniko

Napisany: 2023-05-21 Dodano: 2023-10-21 19:36:47

Ten wiersz przeczytano 465 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie