nad wodą
Nad wodą przystanęła zraniona
dziewczyna
marzy, by ujrzeć tam jego odbicie
w sercu kryje ból, o którym nie zapomina
mimo że kroczy już sama przez życie.
Zna dobrze zapach i smak rozstania
robi, co może, by iść dobrą drogą
lecz nie chce porzucić tego czekania
chociaż wie, że nigdy nie będzie już
sobą.
Nie kryje smutku i swojej rozpaczy
zanurzona we wspomnieniach duma i myśli
dobrze wie, że jego odbicia tu nie
zobaczy
lecz wierzy, że jeszcze, choć raz jej się
przyśni.
Komentarze (31)
Dziewczyna z wiersza jak smutna rusałka.