Nadchodzi czas

Stoję nocą na szczycie świata.
Spoglądam na bezkresne niebo,
na gwiazdy rozjaśniające
bezdenną ciemność nocy.

Rozmyślam tak nad światem i nad sobą.
I czuje się jak pyłek, który
łatwo zniszczyć i zapomnieć o nim.
Moje życie wydaje mi się długim,
a w porównaniu z życiem gwiazd
na niebieskim firmamencie jest zaledwie sekundą.
Ziemia jest zaledwie ziarenkiem piachu zagubionym
w bezkresnym wszechświecie.

wszechświecie nagle bezkresny wszechświat
z gwiazdami, planetami
i Bóg wie czym jeszcze
wali mi się na głowę.

Niszcząc wszystkie wartości
w które kiedyś wierzyłem.
Cała wiedza legła w gruzach,
niczym potężna wieża Babilonu.

Wiem że nadchodzi czas,
kres mojego życia,
i uświadamiam sobie
jaki jestem mały i bezbronny,
wobec potęgi czasu i …

autor

gregorius99

Napisany: 2006-11-17 Dodano: 2006-11-17 23:40:12

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie