Najpiękniesza książka
Przy porannej kawie,
albo jeszcze wcześniej
gdy lekko oczy otworzę
w dłonie już Cię biorę
i od pierwszej linijki
nieprzytomnie chłonę
Każdy gest, każdą minę
Każdy oddech twój
czytam i przestać nie mogę
jak najpiękniejszy papirusa zwój
Tyle uczuć, tyle emocji
w sobie mieścisz
że nie znajdę tego
w najlepszej nawet powieści
I nawet jeśli się zdarzy nieopatrznie,
że na chwilę zamknę jakiś rozdział
Wiedz, że i tak powrócę
do świata Tobą pisanego
Bo nie mam siły
by odłożyć Cię na półkę
autor
Małgorzata K.
Dodano: 2011-01-21 10:53:10
Ten wiersz przeczytano 422 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
otwarłaś książkę swego marzenia , zaczytana, zakochana
w tulona w fotel razem z nim na kolanach.
Piękną czytasz książkę, wolno odwracaj kartki, bo za
każdą z nich jest - jest wątek wartki.
Poprzestań na watkach, gdzie usłyszysz serca bicie -
zasłuchaj się , między kartkami, jest to prawdziwe
życie.
Kochaj słowa, ucz się ich na pamięć jak litanie, co
dnia od nowa, bo dopóty w tobie miłość drzemie, kartki
książki , to jest radośc a nie brzemię.
Niech wszystkie stronice blaskiem Tobie świecą, bo
prawdziwej miłości najczęściej szuka się ze świeca .
Gdy jucz ja znalazłaś =chroń płomyk przed
zdmuchniecie, by nie zgasł bo on daje wiarę, że
istniejecie ty - i on naraz
Ładny , zgrabnie złożony wiersz - i ładna miłość-
gratuluje
Bo nie mam siły
by odłożyć Cię na półkę
...twoje zakończenie to podsumowanie nic więcej nie
potrzeba dodawać...
Człowiek to fascynująca książka! Pozdrawiam!