Narodziny Zbawiciela
Jesienny, przedświąteczny grudzień,
rozbrzmiewa śpiewem o narodzin
cudzie, Dzieciątka Bożego w grocie,
także w sercach ludzi.
Dziecię w stajni urodzone,
w żłóbku na sianie leży.
Pastuszkowie by Je zobaczyć,
chyżo do niej bieżą.
Pan narodził się dla wszystkich
w mrocznej, stajennej grocie.
By za lat trzydzieści trzy,
umrzeć za nas na Golgocie.
Niechaj nam jasno świeci
gwiazda pośród dróg.
Wszem i wobec niech ogłasza,
że się nam narodził Bóg.
Komentarze (17)
Bardzo ładny refleksyjny wiersz. Dobrze, że przed
świętami wysypuje się ich coraz więcej z większą
przyjemnością przywitamy święta. Pozdrawiam Wojtku:-)
Z wielką wiarą piękna refleksja. Pozdrawiam serdecznie