Nasz Raj stworzony na cierpieniu...

Spadały w szarej poświacie cichej niewoli
Świadomość bezradnośći oplatała ich nagie ramiona
Z każdą salwą śmiechu bezlitosnych Demonów
traciły piórko ulatujące w bladoróżowe przestworza

Zrzucono Je z Niebiosów za nieposłuszeństwo
Za odrębość jednostki
Bunty i prawdziwe marzenia

Łzami zalały Ziemię kłamstwem kwitnąca
Stworzyły oceany obłoki i wyspy samotne
Każy sztorm i burza to Ich zasługa
Cierpią rozproszone w nicości
Z nadzieją ża wolność Im kiedyś przywrócą

Żyjemy na Zaklętych w Upadłość Aniołach
Dzielimy się z Nimi powietrzem
Podzielmy się i ludzką godnością
...

autor

wobuaini

Dodano: 2006-10-22 22:01:49

Ten wiersz przeczytano 421 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie