NASZE- MY; WASZE- WY

MOJEJ PRZYJACIÓŁCE...

JESTEŚMY Z KAŻDYM DNIEM CORAZ BARDZIEJ OBCY SAMYM SOBIE.
ZAMYKAMY SIĘ W WITRYNACH NASZYCH CIAL I UCHWYCAMY SIĘ PĘDZĘCEJ CHWILI.

Z KAĘDEJ CHWILI KONSTRUKCJE PUSTKI CZYNIMY WYRYWAJĄC WLOSY Z GŁOWY.
.......GDZIE UKRYŁY SIĘ POZYTYWNE EMOCJE?
JAK TO SIĘ STAŁO ŻE WYGASŁ ZACHWYT, A POJAWIŁA SIĘ ZABÓJCZA MYŚL- OSACZONA MOJA GŁOWA.

NASZE WYOBRAŻENIA WOGÓLE STAŁY SIĘ WYIMAGINOWANE.
STAJEMY SIĘ...
POMAŁU-LUDZKĄ KATASTROFĄ

NAM I WAM.......

autor

Keysy

Napisany: 2004-10-28 Dodano: 2004-10-28 11:24:35

Ten wiersz przeczytano 488 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie