Natchnienie

Tak już bywa czasem nasza wena zmeczona odchodzi na
urlop.Czas robi swoje pamiętaj ona wraca .Niech życie
nasze jak statek
pod pomyślnymi wiatrami płynie
A kiedy zapragniemy szczęścia
Niech do szczęśliwej zatoki zawinie...))

dziękuje bardzo za komentarze i rady... rzeczywiście
można trochę zmienić, jestem wdzięczna za wskazówki.
Pozdrawiam:-)

Jakiś czas temu tak napisałam o poecie :

Kiedy w kawiarni serwetek brak -
piach na parkingu będzie mu kartką,
żeby zapisać myśl, albo znak,
które utrwalić naprawdę warto.

Twój wiersz podoba mi się. Odzwierciedla to, co
niektórzy z nas pewnie czasem przeżywają.
Miłego wieczoru :)

Witaj...bez natchnienia źle,tak jak człowiek chory
czeka na wyzdrowienie...pozdrawiam miło

Oj tak to często bywa z tym natchnieniem, ale nawet
gdy go nie ma, to jest... bo powstał dobry wiersza...
czyli cel osiągnięty mimo wszystko. :)

Natchnienie, tak jak i pamięć,
nie skore być na zawołanie!
Pozdrawiam!

Nie martw się u mnie z natchnieniem jest dokładnie tak
samo, przychodzi w najmniej oczekiwanym momencie.
Pozdrawiam i życzę weny :)

Witaj,
Wena, to kapryśna dama.
Dopada natchnionych kiedy chce.
Pojawia się i gdy pod ręką nie ma kartki, ołówka -
nici z wiersza.
P.s. jeśli zamiast Cię zamienisz na Ciebie, zwrotka
nabierze płynności./może się mylę?/
Serdecznie pozdrawiam.

no tak, właśnie tak bywa :-) podoba mi się :-)

Bardzo mily wiersz.Z przyjemnoscia
przeczytalam.Pozdrawiam serdecznie:)

'krzemanka' oczywiście nie czuję się urażona.
Dziękuję za uwagi, każde są cenne :)

Bardzo miły i żartobliwy wiersz, o natchnieniu.
Lekko gubi rytm w pierwszym i drugim wersie drugiej
strofy. Można wyrównać pisząc np "gdy brak
długopisu,/lub jadę tramwajem". Podobnie rytm chwieje
się w ostatniej strofie. Mam nadzieję, że nie uraziłam
autora, tymi uwagami. Pozdrawiam.