Natrętna łza

Bardzo ładne wiersze, wszystkie:) A ten daje dużo do
myślenia, posiada tak pięknie ukryte drugie dno...

samo zycie ... ciezkie i piękne w swoim zamiarze ... i
jak tu zyc... po prostu..wiersz piekny ))

...Błądzę w tym buszu ciemności....ale znajdziesz
drogę ku........

Bardzo mądry wiersz.
Letni poranek, a nagle ciemność, coś się wydarzyło.
Przeciwności losu sprawiają, że błądzimy. Z balastem
przeżyć, brzemiennym w skutkach.
Ech - łezka w oku

"Błądzę w tym buszu ciemności
szukam, wciąż nie ten jest szlak
jak pozbyć się przeciwności
którymi usłany trakt?" - czasem zamiast nici Ariadny,
by wydostać sie z labiryntu wystarczy podanie
przyjacielskiej dłoni...

Kropla łzy może być też szczęśliwa...Smutny i piękny
wiersz

Tyle mroku i braku nadziei w Twoim wierszu...
Widziałam kiedyś (chyba w TV) taki obrazek - Nurtem
wezbranej rzeki pędzi mała łódeczka na jakąś skalną
ścianę i, kiedy już wydawało się, że katastrofa jest
nieunikniona, nagle ukazał sie zakręt, a za nim rzeka
płynęła już leniwie i spokojnie. Wszystko było pod
kontrolą sił wyższych... :)

Wiersz o tęsknocie , rozterkach , dobrze , płynnie się
czytaCzasem sama intuicja kobieca pomoże wyjśc z
labiryntu krętych ścieżek życia i wybrać tą właściwą .

Zofio ładnie prostymi słowami opisałaś stan swojego
ducha, nie widzisz teraz drogowskazów, ale zapewniam
Ciebie że trafisz na nie tak ja w słowach piosenki" A
po nocy przychodzi dzien, a po burzy spokój i
pogoda>>"tak więc i Tobie zaświeci słońce

sugestywny wiersz o zagubieniu na drogach życia po
przełomie w miłości.Wiersz krzyczy w ciemności swojej
samotności.Bardzo wzruszający wiersz pełen tęsknoty i
żalu.Bardzo piękny i dobry wiersz

Zycie jest czasem jak guma, która naciagamy
dorastając. Im dalej tym ciężej, w końcu pęka. Ponoc
dopiero wtedy jesteśmy wolni.Wiersz nostalgiczny,
ładnie napisany. Warto jednak poszukac innego
spojrzenia na życie.

chciałbym te krople wysuszyć
nim wydostaną sie z ócz
Twoje serce pocieszyć
i Twą tęsknotę zmóc
..............
piękny, pełen tęsknoty wiersz ...
pozdrawiam ciepło

Ciezkie brzemie przygina do ziemi. Przezylas jakis
dramat w zyciu, chwilowo nie widzisz wlasciwej drogi.
Labirynt, byc moze przydlugi, ale zawsze zmierza ku
wyjsciu. Trzeba tylko czasu a i dobrej woli. Pozesz
pomoc sobie sama a i inni Ci z przyjda z pomoca,
musisz tylko tego chciec!

Rytmiczny, "równiutki"i zgrabny wiersz, tylko treśc
taka smutniutka. Sugestywnie i prawdziwie oddałaś ten
stan przygnębienia, który dopada nas czasami.

jedyne co moge napisać o tym wierszu, że urzekł mnie
prostotą a przy tym dał do myślenia, przez chwilę
zastanawiałem się nad moim życiem