Nauczysz mnie latać?

Wśród tysiąca ludzi biegnę zagubiona.
Szukam uczucia, które ponoć ‘rajem na ziemi’.
Zrozpaczona, poddaję się klęcząc na zielonej równinie,
a w oddali słyszę ciche: ‘miej nadzieje!’

Podnoszę się ze zdziwieniem na twarzy.
Ci sami ludzie, ten sam świat spogląda na mą zapłakaną twarz..
Tylko jedna ręka wyciągnięta w mym kierunku.
Jedno serce otwarte na mą zabłąkaną dusze.
Jedne tylko uszy chcące słyszeć me wołanie o pomoc.
Tylko jedne ramiona gotowe przytulić grzeszną mą istotę…
Tylko jedne…

Jeśli dasz mi szanse,
wykorzystam ją z radością w oczach.
Jeśli nauczysz mnie prawdziwie kochać,
tylko Ty będziesz w mym sercu.
Jeśli ukażesz mi niebo
- nauczę się dla Ciebie latać…
Jeśli…
…będę Twoja!

autor

bogusiaes

Napisany: 2008-10-19 Dodano: 2008-10-19 15:37:46

Ten wiersz przeczytano 466 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie