Niczego bez uśmiechu
Trzeba zabić tę dumę.
Ale żeby zabić dumę
trzeba zapomnieć
o wstydzie, o upokorzeniu.
I głowa prosto i do góry.
A nawet jeśli ktoś kogoś
może upokorzyć,
to musi sam upokorzony
siebie zgnębić, upodlić -
inaczej nijak nikt nic może.
autor
jarosław_wiesławski
Dodano: 2014-12-29 00:22:17
Ten wiersz przeczytano 449 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
P. Jarosławie ma Pan 100-procentową rację. Bardzo
ładnie udało sie to ująć w poetyckie ramy.
To ja uczucia swoje ranię,
nikt inny wpływu nie ma na nie!
Pozdrawiam!
dużo prawdy w Twoich słowach
Autorze...
Miłego tygodnia życzę:)
Wiele racji jest w Twoim wierszu. Pozdrawiam mile.
To jest prawda, że duma nas boli. Nie lubimy się
przyznawać do błędu, ale to nie wstyd.Pozdrawiam.