Nie godzę się!
Nie godzę się z tym ze serca gorące w
twardej ziemi sie chowa.
Dzieje się tak dzis i jutro tak będzie, bo
dzialo się to od zawsze.
W głuchą ciemnosc idą mędrcy i weseli a ich
oczy są laurą i cieniem pokryte.
Zostanie po nich słowo jakieś zdanie,
ale to co najlepsze umarlo, trafne
spojrzenie, dobroć, śmiech, piękno, umarło
by dać życie kwiatom - ja wiem piękne jest
ich kwiecie.
Lecz się nie godzę! Piękniejsze było
światlo twych oczu, lecz zgasło w
ciemnościach grobu.
Odchodzą cicho mądrzy,kochani i pełni
życia- ja wiem. Lecz sie nie godzę! I nie
poddam temu!
Da najdroższej mi osoby Mamy..

Veronka


Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.