Nie licząc lat

Wiek robi swoje na ciele i duszy,
kurczy się uczuć arsenał bogaty,
choć jeszcze czasem coś serce poruszy,
tak jak przed laty.

Gdy człek na co dzień zajęty jest sobą,
los mu niestety nie oszczędził bliskich,
nagle zrozumie, że ten ktoś, kto obok,
zaprząta myśli.

Zdziwi się pewnie i jak sztubak zanim
słowo wypowie - rumieńcem zapłonie,
w oczy popatrzy głęboko tej pani,
całując dłonie.

I jej, co sama została na świecie,
do bratniej duszy niezmiennie się ckniło,
wiek nic nie znaczy, wiadomym jest przecież,
wieczną jest miłość.

autor

karat

Napisany: 2016-08-26 Dodano: 2018-07-29 05:53:35

Ten wiersz przeczytano 1397 razy

Oddanych głosów: 52

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie