Nie ma

Jakaś putska niezbadana,
falujące istnienie,
dziś piękno i radość,
jutro niepkój, smutek.
Niepewność.
Bez większych wrażeń,
bez doznań,
bez żądz.
Tylko otoczka i nicość w niej
albo raczej schematyczny przebieg sytuacji.
Idę,
często na oślep.
Szukam po omacku ścian,
o które oprzeć się można.
Szybko gubię to co zyskuję.
Balansuję to raz
między górą a dołem,
zatrzymuję się tam gdzie pozwolę.
I niby wszystko jest
i niby mam to i tamto
i jeszcze coś innego
rzeczy, rzeczy, rzeczy
marne,
szkoda, że nie mówią i nie czują
miałabym wtedy wielu rozmówców.
I niby wszystko jest
i niby zdrowie, rodzina
tylko jakoś nie tak
nie ma tego co potrzeba...

autor

Rockmanka

Napisany: 2008-03-04 Dodano: 2009-03-04 21:16:02

Ten wiersz przeczytano 511 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie