Nie mogę odejść

Już myślałem, że wszystko skończone,
i zostały z miłości fragmenty.
Nie mam domu, spokoju ni żony,
a ja chodzę jak struty, chlapnięty.

Miałem zamiar pakować walizkę,
przyznać muszę, zadrżały mi dłonie.
Mam opuścić osobę tak bliską
i nie wrócić już nigdy tu do niej?

Gdy spojrzałem w zielone jej oczy,
zobaczyłem dwa piegi na nosku,
już myślałem, że serce wyskoczy
i zrobiło się miękkie jak z wosku.

Odrzuciłem walizę do kąta,
Pochwyciłem najdroższą na ręce.
Miłość naszą musimy posprzątać,
nie próbuję wyjeżdżać już więcej.

autor

wrobel

Napisany: 2011-03-18 Dodano: 2011-03-18 07:50:14

Ten wiersz przeczytano 857 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie