Nie płaczcie po mnie
nie płaczcie po mnie
przecież nic nie znaczę
nic wam nie dałam
prócz serca miłości
już zapomniałam
nieprzespane noce
niewiele było
przez tych lat trzydzieści
mało mi trzeba
radość hen odeszła
łzy i tęsknota
moje serce słabe
są dni że słowa
kochana czy droga
słyszę i połykam
jak obślizgłą żabę
czas na pożegnanie
tylko łez nie lejcie
to tylko woda
troszkę bardziej słona
życie pokaże
każdemu z osobna
i jak smakuje
każdy się przekona
Komentarze (41)
Smutny, ale temat z życia wzięty. Cieplutko pozdrawiam
Smutny, lecz z życia wzięty. Przesyłam pozdrowienia i
uśmiech!
Życie nie pieści, a do życia należy też
smutek...ciekawy wiersz, pozdrawiam
dokładnie tak zrobiłam i zadziałało - "kasztanowiec" -
pięknie dziękuję:)
Smutno, bo takie zycie ..piekny wiersz
smutny wiersz..slowa jakby pełne rezygnacji, a
przecież mając serce miłości znaczysz więcej niz Ci
się wydaje. Pozdrawiam
mozna ...po prawej stronie jest edycja wierszy i
potem pokaza sie twoje wiersze kliknij edytuj i
dokonasz zmian a potem na dole dodaj i juz
Witam wszystkich:)
Pragnę przeprosić za błąd w tytule i zapytać zarazem
czy jest możliwość poprawienia - jak to zrobić?
A wiersz poświecony jest wszystkim matkom i ojcom o
których dzieci często zapominają - serdecznie
pozdrawiam.
Jakże nie płakać po kimś tak ciepłym i serdecznym jak
Ty,która pisze pięknie i ujmuje swoim ciepłem i
mistrzem pióra,Pozdrawiam cieplutko...;)))
Prawdziwie wzruszający wiersz. Człowiek, który wstydzi
się łez - to nie "człowiek".
Odebrałam wiersz, jak wołanie do bliskich: jestem,
zapomnieliście, czekam, tęsknię...
Smutne słowa.