Nie-pokonanie

Oczy ślepo wpatrzone w mgliste miasto,
Oczy w których dawno coś zagasło,
Smutkiem błyszczą choć kompletnie nie chcą,
Pogrążają się w dal złowieszczą.

Targane są odwiecznym wahaniem,
gdzie była przyjaźń, a gdzie kochanie?
To samo wystarczy by spokój zburzyć,
I księgi w bibliotece skruszyć.

Otępienie zakrywa litościwie myśli,
Oddala mnie od uschłych liści,
Ale to gdzieś tam pozostanie,
Z czasem wróci swym niepokonaniem...

autor

Emptylessness

Napisany: 2009-03-05 Dodano: 2009-03-05 22:18:58

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie