Nie potrzebuje...
Nie potrzebuje posągów i budynków
żeby poczuć Boga w sercu
Nie potrzebuje cennych kruszców
by czuć się bogatym
Nie potrzebuje sławy i poczucia władzy
by czuć sie naprawdę wielkim
Nie potrzebuje rozpustnych kobiet
by zrealizować grzeszne żądze
Nie potrzebuje złota i piękna
by ktoś mnie pokochał
Nie potrzebuje ludzkich bluźnierstw
by czuć sie odrzuconym
Nie potrzebuje psychiatry
by wiedzieć że mam swój świat
Nie potrzebuje dowodów na istnienie Boga
by doświadczyć jego miłości
Nie potrzebuje fałszywego przyjmowania
sakramentów
by pokazać swoją wiare
Nie potrzebuje Waszych głosów i
komentarzy
by wiedzieć ze potrafię opisać swoje ja w
poezji
Komentarze (4)
Dobre i szczere a w szczególności dwie ostatnie
zwrotki. Dla mnie wiersz jest bombowy.
Ciekawa autobiografia,interesujące stwierdzenie że im
mamy więcej tym mamy mniej.Trzeba poznać samego siebie
aby napisać taki wiersz.Gratuluje odwagi, autokrytyki.
wiersz obnaża prawdę indywidualności Człowieka
dekoracja jest zbędna gdy wiara w to że postępuje
zgodnie z sobą daje godność.Widzenie bowiem siebie
krytyczne daje prawdziwy obraz a więc lustro własne
mówi prawdę.Nieraz zdarza się jednak podobieństwo
innej duszy i przeglądać się musi i wtedy tez słowa
nie potrzebuje mają sens.Bardzo dobry wiersz o
ludzkiej inności niepowtarzalnej
Ciekawy wiersz. Niedawno napisałam podobny, choć
jeszcze go nie opublikowałam:) Mimo twojej
dezaprobaty posyłam ci swój głosik. Podoba mi się
twoja otwartość:)