Nie przyniosła kwiatów

Niech mi tylko kwiatów nie zabraknie w raju,
bowiem tęsknot różnych nie skąpiłeś Panie,
co mi tu, na ziemi wierszy mottem były,
radością i fałszem, sensem, umieraniem.

A kiedyś po życiu, co dla ciebie chwilą,
kroplę łzy ci podam wysiąkłą szlochaniem.
Kryształowo-czystą, tylko smak jej gorzki,
bo pragnieniem była, do ciebie wołaniem.

Pięknych marzeń wizją, odlegle dalekich
i krzykiem w bezdrożach co się niosło echem.
Walką o nadzieję, dobre sny, o miłość
i wreszcie przekleństwem stała się i grzechem.

Nie ostatnim jeszcze wspomnieniem się pławi,
niewolnica myśli - sen nocny zburzyła.
Uśmiech mi wykradła - uparcie gościnna,
kwiatów nie przyniosła - wiersz pozostawiła.

autor

Krysy

Napisany: 2014-06-09 Dodano: 2014-06-09 16:39:22

Ten wiersz przeczytano 961 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie