Nie zapomnisz!

Nie zapomnisz!
Odwiedzam Ci we śnie
A Ty ścieżkami życia błądzisz.

Jak zjawa swoje tajemnice ukazuje
Oblicze pełne niezrozumienia
czarny cień w koszmarach się snuje.

Na szyi z białymi wstęgami
z ciemną twarzą i ciałem
zakrwawionymi od łez nogami.

Wśród nocnych alei, ulic i dróg
podążam krok w krok za Tobą.
W końcu zaprowadzę Cię w ślepy róg.

Popatrz! Co przez zdradę zrobiłeś,
czerwona plama przy moim sercu:
skruszone, złamane, pęka... ZABIŁEŚ!!

Nie uratujesz mnie nigdy już,
nie uratujesz nawet siebie
od nawałnic, grzmotów, ulew i burz.

Teraz noc, niepokój w sercu Twoim ,
pot oblewa Twoją skroń jak ocean ląd.
Zapłaczesz jeszcze nad sercem moim!

autor

volk

Dodano: 2007-06-26 15:13:52

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie