Niedosyt istnienia
Nasyć mnie swym istnieniem,
Nakarm nieskończoną obecnością,
Odżyw duszę minerałami ciała,
Niech krew zmiesza się z krwią.
autor
Claythorne
Dodano: 2019-01-16 17:32:39
Ten wiersz przeczytano 711 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Przepiękny wiersz o pewnym niedosycie często tak bywa
gdy miłość niepełny sposób wypełnia nasze życie.