Niełatwa droga życia

Zdawało się, że mamy wszystko.
Szczęście i miłość, żadnej skazy.
Nocą się księżyc kłaniał nisko,
rzucając srebro, nam na twarze.

Marzenia niczym głodne sępy,
wzniecały ogień i pragnienia.
Nadzieja rosnąc, krzewu pędem,
rozwiała kłamstwa i złudzenia.

Bo chociaż mamy siebie blisko,
na długość ręki, zasięg wzroku.
Trzeba przelecieć nad urwiskiem,
żeby się znaleźć wśród obłoków.

autor

wrobel

Napisany: 2010-12-12 Dodano: 2010-12-12 12:08:16

Ten wiersz przeczytano 981 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie