Nieme pisanie we dwoje

Rok.

"Otwórz w domu …"
Białą kopertę.

"Na wszystko się zgadzam "

Pisała.

Potem odeszła,
Tę kartkę przypiętą do mojego serca.
Zerwała

"A kochana postać wróci i nie zginie"

Pisał.

Wraca co dnia,
Z rozpaczą trzymam ją w ramionach.
Co nocy do mnie gna.

"Zostań królową mojego snu."

Pisał.

Dałem koronę
Z kwiecia wiosną uplotłem.
Sylwester wiem, kolejną uronię łzę.

"Jestem realistą i wiem co się dzieje,
Bóg ze mnie szydzi i w twarz mi się śmieje."

Inna patrzy w lustro, dotyka twarzy
Skalana, samotnie marzy.

"Tak cała ludzkość potrzebuje Ciebie
(…) Czyli w moim sercu"
Liczę chmurki na niebie
Za wiele lat, znów spotkam Ciebie …

Czy poznasz kobietę z młodzieńczych snów?
Czy weźmiesz w ramiona, pokochasz znów?
Czy już zapomniałeś?
Z dawnej historii opowiadając jej się śmiałeś ?

Żyję w dniach bólu i cierpienia.
W dniach udawanego zapomnienia.

Wiersz napisany. Ze słów i przemyśleń. Zawarte w tekście cytaty są autentyczne.

autor

Anna

Napisany: 2007-12-02 Dodano: 2007-12-02 13:50:05

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie