Nieobecność
Jest taki rodzaj smutku, który pojawia
się
tylko wtedy, gdy moje myśli podążają ku
tobie
Uczucie przenika do środka, wsiąka pomiędzy
kości
Jest jak niezapełniona przestrzeń, która
przypomina
że w tym miejscu nie ma nic, co powinno tam
istnieć
Wciskam się w kształt po twojej
nieobecności
I czuję
A to chyba
oznacza, że żyję
autor
Andie122
Dodano: 2017-12-12 21:45:34
Ten wiersz przeczytano 324 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Ewidentnie życiowy wiersz pozdrawiam;)
bez czucia*
jak najbardziej żyjesz ale są też tacy co żyją czucia
:)
czasami nawet czyjas obecność prowadzi do samotności
dobry wiersz pozdrawiam