nierealne

ostatnim kesem pomaranczy wyswietlilem twoje cialo...
czyste, nie do konca wolne...
z kazdym bezdechem uwalniam coraz wiecej siebie.
z kazdym dotykiem odkrywam zapomniane slowa.
sa mysli nierealne
sa niepoznane miejsca...
...
to jak Cie nazywam
to jak patrze i czuje
ma tak wiele znaczen...
jedyna prawdziwa wolnosc kryje sie w naszych sercach
niedoscignione sanktuarium
tam gdzie kryje sie zbrodnia...
gdzie budza sie najgorsze demony
namietne istoty rzeczywistosci.
tylko noca gdy swiatla sumienia gasna...
gdy rozwijamy dywan zapomnienia
potrafimy spojrzec sobie w oczy...
te jedyne ktore znaja cala prawde.
te ktore za dnia metnieja zludzenieami...
oddajmy sie nocy..
zostanmy za dnia
nierealne...
a tak bliskie

autor

szaman82

Napisany: 2010-12-15 Dodano: 2010-12-18 23:44:39

Ten wiersz przeczytano 615 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie