niewiele chcę
W ciemną jak smoła noc
połóżmy się na łące.
Przyniosę rabarbar posypany cukrem.
Pogapmy się z uśmiechem,
na mapę nieskończoności.
Poszukajmy tego wozu.
Małego, bo trudniej.
Ty pierwsza krzyknij.
Tam jest Polaris!
Zagrajmy melodie na dwa liście.
A gdy sowa zacznie koncert
z pobliskiego drzewa,
mocniej ściśnijmy ręce.
Niech się dowie Wszechmogący,
że całą resztę świata...
...dziś ma dla siebie.
autor
ikcesok
Dodano: 2023-01-18 04:13:30
Ten wiersz przeczytano 1355 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Owszem = klimatycznie.
Koncert jesienny na dwa... wiersze :) Pozdrawiam
Do tej pory znałam koncert na dwa świerszcze i wiatr w
kominie...
Jest bliskość, klimat, przyroda, cóż chcieć więcej...
Pozdrawiam :)
Dla zakochanych liczą się tylko oni. Cała reszta jest
tylko dodatkiem do ich szczęścia. Fantastyczny wiersz.
Pozdrawiam :):)
Piękny, nietuzinkowy i niebanalny wiersz o miłości,
tak to jest, że gdy dwoje zakochanych, to reszty
świata nie widzi.
Pozdrawiam serdecznie :)
no,teraz na położenie się na łące trochę za zimno ;-)
ale od czego jest Wyobrażnia ?
Śliczny, romantyczny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Uroczę rozmarzenie w niebiańskiej scenerii. Pozdrawiam
serdecznie z zachwytem. Beztroskiego dnia życzę:)
Ładny obraz. W moim odbiorze jest w nim powrót do
czasu dzieciństwa i pierwszej miłości. Pozdrawiam:)
Miłość- tak niewiele co jest wszystkim.
Zacytuję Wiktora Hugo- bo to jedne najpiękniejszych
słów dla mnie:
„Czy ty wiesz, co to jest przyjaźń? – zapytał. – Tak –
odrzekała Cyganka
A miłość? – pytał dalej Gringoire. – O! Miłość… –
odezwała się, a głos jej drżał i oczy pałały. – To być
dwojgiem, co w jedno się zlewają. To mężczyzna i
kobieta stopieni w jednego anioła. To niebo!"
Miłość.
I kto kocha, kocha prawdziwie- o tym wie. Ty wiesz.