Nieznajoma a może znajoma :)
Kim jest ta dziewczyna
Idzie z uśmiechem przez życie
Głowę ma podniesioną do góry
Każdy myśli jaka Ona szczęśliwa
Niezła z niej aktorka
Dobrze gra rolę
W swoim teatrze życia
Wie jak ułożyć rysy twarzy
Idzie powoli z wdziękiem
Jakby tańczyła z wiatrem
Jej śmiech roztacza się wokół
Jak rozsypane perełki
Gdy jednak spojrzysz jej w oczy
To pod Iskierkami radości
Gdzieś bardzo głęboko
Ukryty jest ból
A mimo to
Nigdy nie narzeka
Uśmiecha się do wszystkich
I nadal kocha życie
Nie potępia nikogo
Nikomu źle nie życzy
Nawet tym którzy ją skrzywdzili
Jej największym pragnieniem
Jest aby wszyscy byli szczęśliwi
I każdy miał swoją
Małą wyspę szczęścia
Na której zawsze może się schronić
Kiedy ją spotkasz na swojej drodze
Uśmiechnij się do niej
Tak radośnie jak Ona się uśmiecha
Niech wie że inni też są szczęśliwi
Ela Gwóźdź
Iskierka
Komentarze (18)
Bardzo przyjemny ciepły wiersz. Pozdrawiam :)
uśmiecham się więc :)
Ci przeważnie najwięcej obrywają od życia
którzy rozdają empatię na prawo i lewo.
Jakby tym ludziom zazdroszczono otwartości,
chęci pomocy innym.
Pozdrawiam Elu, pięknego weekendu.