Nostalgia
Boże, jak mnie gniecie
W dołku koło serca,
Choć walczę z tym przecież,
Na wskroś mnie przewierca.
A jeszcze do oczu
Słone oceany
Na przemian wciąż tłoczy
Wodospad wezbrany...
Odpocząć, nie myśleć,
Zapomnieć na chwilę,
Tak wytrwać bez ruchu,
Bez uświadomienia,
To jedno co mogę
I aż nadto tyle
Potrzeba, by znaleźć
Chwilę ukojenia.
Oszustwem wszystko,
głupim urojeniem.
Ku nowym niestety
Nie skłaniam się wnioskom.
Choć to serce wyrwę,
Na drobne rozmienię,
Nie wyrwę z siebie
Wraz z nim Ciebie POLSKO...
autor
Ela Schmitz
Dodano: 2014-04-27 13:56:10
Ten wiersz przeczytano 990 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Mamy wspólną Europę ale tylko jedną ojcowiznę
Powrót
pani Eleno Bohusch, znam takich tysiące którzy
planują-trzeba jeszcze mieć do czego i z czym!!
Mamy wspólną Europę i wielu przyzna: "gdzie my, tam
nasza Ojczyzna"
Pozdrawiam serdecznie.
ja planuję powrót,jeszcze nie teraz...:)))
Nostalgia za Ojczyzną i troska ukazana w wierszu
cudnie Elu
pozdrawiam
nooo ja też,śpiewam sobie czasem "Nie żałuje",Edyty
Gepperthttps://www.youtube.com/watch?v=2pdqLJj0FCo
Od 1986 r. mieszkam w Niemczech (rok wcześniej wyszłam
za Niemca - nie byłam przysłowiową Wandą) i choć nie
mogę narzekać, to tęsknię zawsze i wszędzie,
niestety...
noooo-Patriotka z Ciebie.Pozdrawiam
Elu droga mam dreszcze na plecach, wiersz
przesiąknięty wręcz miłością do ojczyzny i troską o
nią jednocześnie! wiesz, mieszkałam kiedyś za granicą
bardzo perfekcyjnym kraju, ale tęsknota za ojczyzną
była tak ogromna, że wróciłam i nigdy nie żałowałam
tej decyzji, chociaż tam żyłoby mi się o wiele lepiej!
Pozdrawiam Cię serdecznie:-)