***O N A***
Dedykuję ten wiersz ludziom, którzy żyją w ciągłym strachu....
Szła przez ciemny las.
Jej dusza napełniona była lękiem,
a ciało, jak listek na wietrze drżało
ze strachu...
Bała się o siebie, o osoby bliskie jej
sercu, o przyszłe dni.
Umarła.... - z tęsknoty za
szczęściem...
autor
Edith
Dodano: 2006-09-28 19:03:26
Ten wiersz przeczytano 579 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
i tak oto kończą emo.