obłęd
córo z dwiema obrączkami na palcu
bliska obłędu
rozpaczliwie szukasz miłości
mąż wydrążył ci rozum
siostry wyjadły najlepsze kąski
nikłe marzenia
obijają się o twe wnętrze
bez nadziei
brudnymi łachmanami
wabisz przygodnych mężczyzn
kruche błyskotki obietnic
to ruchome piaski
autor
gwiazdkaznieba
Dodano: 2013-11-28 07:45:30
Ten wiersz przeczytano 1325 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Poruszające...
Pozdrawiam i dziękuję, gwiazdkoznieba :)
Smutny, ale mówiący o samotnej i cierpiącej kobiecie,
która jak każdy pragnie być kochana. Jednak, lepiej
być samotną z godnością, niż obijać się o rożnych
facetów z niejasnymi przeszłościami i zagmatwanymi
przyszłościami. Dziękuje, za wiele miłych słów uznania
moich refleksji. Pozdrawiam serdecznie i życzę Tobie
spokojnego i miłego wieczoru.
Oj córo, błądzisz.Masz swój rozum, na nikogo nie
zwalaj winy.
Dobry wiersz.
:))
jak trudno jest stanąć na twardym gruncie:)))
racja, dobre metafory
poruszył mnie ten wiersz,ukłony
Poruszył mnie ten wiersz:))miłego dnia
wielki smutek poruszająco pozdrawiam
Widzę jego śpiewającą i drapiącą rzeczywistość moc.
Rzeczywiście bardzo dramatycznie, czasem najbliżsi
doprowadzają do obłędu.
Pozdrawiam.
zamysliłam się nad smutkiem płynacym z wiersza..