obłęd
córo z dwiema obrączkami na palcu
bliska obłędu
rozpaczliwie szukasz miłości
mąż wydrążył ci rozum
siostry wyjadły najlepsze kąski
nikłe marzenia
obijają się o twe wnętrze
bez nadziei
brudnymi łachmanami
wabisz przygodnych mężczyzn
kruche błyskotki obietnic
to ruchome piaski
autor
gwiazdkaznieba
Dodano: 2013-11-28 07:45:30
Ten wiersz przeczytano 1322 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
ładny ze smutkiem.
Nie wiem ile masz lat ale pisz w takiej formie no może
z czasem bardziej radośnie. Smutek jest domena młodych
ale z wiekiem mija.
Mocny,poruszający tekst.
Podoba mi się.
Pozdrawiam serdecznie:)
Przygnębiający wiersz, zatrzymuje i porusza. Dobre
metafory Gwiazdko.
Pozdrawiam.
Jej całe życie to "ruchome piaski"... Bardzo mocny i
intrygujący wiersz o życiu pozbawionym nadziei.
Pozdrawiam.:)
Poruszajacy wiersz, bardzo.
Pozdrawiam:)
smutny,ale zyciowy temat,pozdrawiam
Córy Koryntu to też niewiasty i "człowieki"
zasługujące na szacun. W historii świata
niejednokrotnie okazywały więcej serca i rozumu niż
wielkie damy:))
Tonący brzytwy się chwyta. Nie dziwię się, ale to
prowadzi donikąd. Otrząśnij się.
Zatrzymał mnie na dłużej - bardzo ciekawy ;)
Gwiazdkoznieba świetny, poruszający
wiersz.Pozdrawiam:)
Zrobił na mnie duże wrażenie.Pozdrawiam serdecznie.
Poruszający, dobry wiersz!
Zatrzymał mnie , piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie
Ciekawe metafory... Pozdrawiam 'D