W obliczu miłości

Witam Wszystkich serdecznie i życzę, miłego dnia. Dziękuję za komentarze i głosiki. Ponadto, chciałam przeprosić za niestosowne limeryki, które w rezultacie postawiły mnie w złym świetle. Wyszłam na kogoś, kim nie jestem – chciałam dobrze, a wyszło jak zawsze. Nie zdawałam sobie sprawy z tego, iż oprócz dowcipu który najczęściej przejawiają wspomniane już limeryki, pojawił się też niesmak (delikatnie ujmując), który bardziej dosadnie został mi uzmysłowiony. Tak więc jeszcze raz PRZEPRASZAM i obiecuję, że to się nie powtórzy. Tym razem, zapraszam na odrobinę prozy, opartej na faktach. (bez sprośnych zwrotów).



Kiedy chciał już wejść pod prysznic, zatrzymała go mówiąc – Poczekaj chwilę, mam dla ciebie niespodziankę.
Popatrzył na nią miłym, aczkolwiek dość badawczym wzrokiem i odrzekł – Lubię niespodzianki, więc warto tę kąpiel na chwilę odłożyć. - Chciałam ci oznajmić, że będziemy mieć dziecko. – Co ty powiedziałaś? – Powiedziałam, że spodziewam się dziecka. – Popatrzył na nią z takim uwielbieniem w oczach, że prawie się popłakała. – A czy już ci mówiłem, że bardzo cię kocham? – O tak, z tysiąc razy – To powtórzę tysiąc pierwszy - kocham cię całym sercem i to maleństwo które dopiero przyjdzie na świat, również bardzo już kocham. Wypowiedziawszy te słowa objął ją i pocałował. Oboje byli tak szczęśliwi i dumni z tego, że niedługo przyjdzie na świat ich dziecko, że postanowili to uczcić. Janek poszedł do sklepu po coś z bąbelkami i raczej bezalkoholowego, a Alicja postanowiła zrobić pyszny deser. Miała to być dla niego kolejna niespodzianka i raczej dość pracochłonna. Ucieszyła się, kiedy do niej zadzwonił i uprzedził że jeszcze chwilę to potrwa, bo w najbliższych delikatesach nie mają takiego szampana. Kiedy już wszystko miała gotowe i zaczęła nakładać do pucharków, niespodziewanie zadzwonił telefon. Gdy odebrała, usłyszała dość szybki oddech jakby ktoś biegł, a następnie dławione słowa, że ledwo mogła je zrozumieć. Zapytała – Ale kto mówi? – Chwila milczenia, a następnie ciepły głos męża – To ja kochanie, kocham cię najbardziej na świecie – pamiętaj o tym. Po tych słowach, rozmowa urwała się. Alicja nic z tego nie rozumiała, cała trzęsła się z emocji i nie wiedziała co ma z sobą począć. Kiedy tak stała w bezruchu, ktoś zapukał do drzwi. Struchlała ze strachu, ale szybko zebrała się w sobie i otworzyła. Zobaczyła policjanta, który był tak przejęty tym co miał do powiedzenia, że nie potrafił wydusić słowa. Kiedy zaczęła wręcz krzyczeć z przerażenia, wtedy doszedł do siebie i wyszeptał – Pani mąż nie żyje. Gdy usłyszała te słowa, obsunęła się na podłogę, a spod sukienki popłynęła strużka krwi. W jednej chwili straciła najukochańszego męża na świecie i dziecko, które było owocem tej cudownej miłości.

autor

Isia05

Napisany: 2016-11-09 Dodano: 2016-11-10 11:47:45

Ten wiersz przeczytano 1060 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie