obraz snu

Obraz snu opisz proszę;
nie dawała mu spokoju śnił o tym kilka razy.
Kilka ruchów silnymi rękami i pociągnięcia węgielkiem a potem potrząsanie głową.

Skropiony wodą kolońską marki Roger i Gallet
i te jego zadziorne spojrzenie.
Te niewiarygodne oczy w których szukała siebie
w ich bezkresie.
Jak miała zdefiniować to co w nich siedziało.

Stanowiło nierozwiązaną łamigłówką labirynt z którego nie było wyjścia.
Otworzył przed nią furtkę własnej osobowości.
Droga wyjścia okazywała się być ślepym zaułkiem.

Po kolejnej próbie prześwidrowania przez niego jej myśli było wyzwaniem nie mogło by być inaczej.
Nie klep mnie, nie jestem krówką i odsunęła się na bezpieczną odległość.

Triumfalny uśmiech na ustach,
które wypluły z siebie największy komplement.
Moja pupa, moja żona, moja pupa, próbował być miły.
Tylko Ona się liczyła w Jego marnym życiu.

Tam, gdzieś głęboko pod skorupą "prawdziwego mężczyzny" bezpańsko szwendało się uczucie.
To takie nie męskie być dobrym, zresztą to jego filozofia życiowa.
Dobro też jest pojęciem względnym.

Szorstka powierzchowność chowała się w zakamarkach
dających azyl,ramion, rozkwitała.
Wszak pączkiem pąsowej róży już dawno przestała być.
Dla niego była najpiękniejszą kobieta świata.

Usychająca z pragnienia, niedostrzegana roślinka,
bez uprzedzenia poczęstowano łykiem życiodajnej cieczy.
By niemym spojrzeniem podziękować.

autor

Volar

Dodano: 2011-09-30 00:17:46

Ten wiersz przeczytano 390 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie