obudź
Nasza wrażliwość zanika w
codzienności,
w zamieci spraw i obowiązków,
w gęstej sieci komercji,pazernych
reklam,
dni napędzanych machiną mamony.
Resztką sił wykrzeszę z siebie spokój
duszy,
odnajdę drogę prostą
rozum jest władcą ciała,więc
kierujmy się nim!
znajdź w człowieku wartości wzniosłe,
by ciało z nadmiaru śmieci szybko się nie
zestarzało,
niech wypłynie z ciebie rzeka dobrych myśli
i
ogarnie cały świat!
obódź w sobie Boga,on twym
przyjacielem dziś zostanie!
Bóg wypełni nasze życie i rozwieje nasze
zatroskanie.
Więc gdy na nowo się obudzisz,
pomiń w swoim życiu sztuczną wizję
świata,
zrozum prawdę starą,
że nie dobro materialne po nas
pozostanie,
ale pamięć i przez ludzi wspominanie.
Komentarze (10)
Ale czy ktoś pamięta tą starą prawdę ?
pozdrawiam:)
Ale czy ktoś pamięta tą starą prawdę ?
pozdrawiam:)
świetny i mądry wiersz...zatrzymuje, do refleksji:)
miłego dzionka
dobre przesłanie ...wart przemyśleń ;-)
pozdrawiam
Jedyne co może pozostać to pamięć.Pozdrawiam
serdecznie:)
Ładna refleksja. Dobranoc
" po na , czy po nas pozostanie?" Miłego
dlatego żyje jak to u nas mawiają:
"goło ale wesoło"
pięknie pozdrawiam i uśmiech zostawiam:)))
Dobre przesłanie...
Dobre przesłanie...
Dobra refleksja i celna pointa,to prawda,że przede
wszystkim to pamięć po nas zostanie.
Pozdrawiam serdecznie.
Miłego wieczoru życzę:)
-----
P.S Sugerowałabym zapis obudź