Oby nam się...
Zapomnijmy lat ostatnich kołomyję -
niech wymyje nam z pamięci dni
siedemset.
Już wiadomo, że wszechracje są niczyje.
Wszechpolaków, nas rodaków, nie jest
więcej.
Jakoś tak się poplątało, lat przybyło.
Ani się obejrzał człowiek na człowieka.
Oby teraz nadzwyczajnie się sprawdziło,
by w przyszłości znów na przeszłe nie
narzekać.
Przy okazji tego wiersza, z inspiracji,
napisały się życzenia z wszechpolskości,
by nie trzeba było pisać w konspiracji,
by rozumu inni mogli pozazdrościć...
...nam Polakom, wszechobecnym na tej
kuli,
której obrót dni kolejne nam nawija.
Mam życzenie, by ze strachu się nie
kulić,
a głupota już nie mogła nas zabijać.
Za inspirację, Moimszkicom, dziękuję.
Komentarze (16)
Oby...
Proza z Poezją już nigdy nie były bałwochwalstwem.
Pozdrawiam, Goldenie.